Voor het event bleken er veel aanmeldingen te zijn want er werd uitgeweken naar een grotere locatie namelijk de bovenverdieping van café De Twee Heeren in Maastricht. Achteraf had ik het gevoel dat het uitwijken naar een andere locatie niet nodig was geweest. Veel mensen die zich aangemeld hadden zijn uiteindelijk toch niet komen opdagen. Conclusie: Social Media kanalen zijn dus niet altijd betrouwbaar, of eigenlijk moet ik schrijven de mensen zijn niet altijd betrouwbaar.
Social Media Day Maastricht - Bid for European Cultural Capital 2018 from European Journalism Centre on Vimeo.
De avond zelf vond ik echter zeker de moeite waard. Zes sprekers waren uitgenodigd. Zij allen hielden een korte presentatie over sociale media en hoe het onze samenleving beïnvloed. De aftrap werd gedaan door Nicolaas Peereboom van Crossmint. Hij vertelde meer over de geschiedenis en de ontwikkelingen van social media. Klaus Röhrig, Amnesty International Maastricht Studenten, legde uit hoe sociale media gebruikt kan worden door activistische organisaties. Irene Senden gaf een presentatie over het zakelijke sociale platform, LinkedIn. Sofia Tussis en Seraina Soldner, Maas Media, introduceerde het concept van de participatieve journalistiek. De rode draad van deze avond was of sociale media Maastricht kan helpen om Culturele Hoofdstad van Europa te worden in 2018. Jammer genoeg kon de vertegenwoordiger van 'Maastricht Kandidaat Culturele Hoofdstad 2018' niet op de avond zelf aanwezig zijn.
De presentaties werden gevolgd door drie workshops. Zelf woonde ik de workshop onder leiding van Klaus Röhrig van Amnesty International bij. Samen meet Klaus hebben we gekeken hoe sociale media gebruikt kan worden om mensen en kleine organisaties te mobiliseren. Ik had persoonlijk iets meer uitleg verwacht hoe Amnesty International social media inzet voor zijn activiteiten maar dat viel tegen. Al snel kwam het gesprek op hoe groepen (buitenlandse) studenten via social media kunnen bijdragen aan de kandidaatstelling van Maastricht voor 2018. Het gebrek aan integratie van buitenlandse studenten in de stad, vanwege de taalbarrière, werd gezien als een belangrijk obstakel. Het scheppen van meer meertalige culturele programma's in de stad werd voorgesteld als een mogelijke oplossing. Verder werd de vraag gesteld of Maastricht 2018 wel echt actief met sociale media bezig is. Dit is natuurlijk wel een must als je meer aanwezig wilt zijn en genoemd wilt worden op het internet en social media in het bijzonder. Zeker in andere talen dan het Nederlands is Maastricht 2018 nauwelijks aanwezig.
Verder was er een workshop LinkedIn waar onderzocht werd of LinkedIn gebruikt kan worden om de kandidaatstelling van Maastricht voor 2018 te ondersteunen. Nogmaals werd de taalbarrière gezien als een belemmering voor de internationale gemeenschap, omdat de discussie over de VIA groep op LinkedIn wordt gevoerd in het Nederlands. LinkedIn biedt geen vertaalhulpmiddelen, de deelnemers concludeerden dat sociale media zoals LinkedIn alleen nuttig kan zijn als de dialoog wordt gevoerd in meerdere talen. Door de uitsluiting van niet-Nederlandse sprekers, mist Maastricht een groot aantal potentiële supporters. Opgemerkt werd dat de meeste Nederlanders een uitstekende beheersing van Engels bezitten, en nog belangrijker, veel Nederlanders gebruiken Engels bij hun communicatie via sociale media kanalen (bijv. vele links en berichten door Nederlanders worden geplaatst in het Engels op Facebook).
Aan het einde van de avond was er nog een gezamenlijke workshop over de privacy settings van Facebook en daarna werden de uitkomsten van de workshops met elkaar gedeeld. De taalbarrière van de buitenlandse studenten en expats in Maastricht, dat de meeste communicatie w.b.t. de culturele hoofdstad in het Nederlands plaatsvindt en dat er te weinig activeiten plaatsvinden op de Facebook, Twitter en Linkedin pagina's van Maastricht Kandidaat Culturele Hoofdstad 2018 werden als de grootste obstakels gezien. M.a.w wil men echt social media gaan inzetten om sterker te staan als kandidaat dan zal er een echt web 2.0 beleid / visie gemaakt moeten worden en dienen er mensen voor vrijgemaakt te moeten worden. Geen slechte investering denk ik want naast de echte wereld is er ook een virtuele wereld en beide werelden raken steeds meer met elkaar vervlochten. En ben je veelvuldig te vinden in de virtuele wereld dan levert dat vast en zeker vele supporters op. Volgens mij is Obama hier (o.a.) ook groot mee geworden.
1 opmerking:
Leuk dat het op deze wijze werd georganiseerd. Dank voor je verslag!
Een reactie posten